Oppervlakkige bloedvaten kunnen bijvoorbeeld in het gezicht en op de benen voorkomen. Ze zijn gemakkelijk te verwijderen met bijvoorbeeld IPL en andere behandelmethoden. Het is pijnloos en duurt slechts een paar uur.
Oppervlakkige bloedvaten op de benen worden beenvaatjes genoemd. Deze moeten niet worden verward met spataderen; het zijn niet dezelfde, hoewel ze er hetzelfde uit kunnen zien. Beenvaatjes veroorzaken, in tegenstelling tot spataderen, geen problemen, behalve dat ze lastig kunnen zijn om naar te kijken. Velen ervaren problemen omdat ze beenvaatjes hebben, dat wil zeggen oppervlakkige bloedvaten op de benen, omdat ze er niet mooi uitzien, en daarom willen ze deze verwijderen. Dat is mogelijk. Er zijn effectieve behandelingen die oppervlakkige bloedvaten op de benen verwijderen.
Wat zijn beenvaatjes?
Beenvaatjes, zichtbare bloedvaten of, zoals de medische term luidt, telangiëctasieën. Een geliefd kind heeft vele namen, zoals men zegt. Het zijn kleine, maar zichtbare haarvaten die een beetje gevormd zijn als een spinnenweb in kleuren die naar paars neigen. Ze zijn onschadelijk. Men gelooft dat ze ontstaan doordat de bloedvaten een route hebben gevonden die niet veel weerstand voor hen vereist, en dat is dan dicht bij het huidoppervlak. Dit is gebeurd bij verhoogde druk, bijvoorbeeld als men zwanger is geweest, overgewicht heeft of een baan heeft waarbij men veel zit of staat. Als men zichtbare bloedvaten in het gezicht heeft, kan dit te maken hebben met grote temperatuurverschillen, hoge alcoholconsumptie of veel zonlicht. Maar dit kan ook gewoon te maken hebben met genen; sommige mensen zijn vatbaar voor zichtbare bloedvaten terwijl anderen dat niet zijn. Op de benen worden de beenvaatjes vaak gezien in de knieholtes of op de dijen. Voor velen is het een probleem omdat ze niet tevreden zijn met hoe hun benen eruitzien als er zichtbare bloedvaten op zijn.
Behandeling van beenvaatjes
Als men zichtbare bloedvaten, zogenaamde spataderen, behandelt, komen ze niet weer terug. In ieder geval niet op dat gebied, maar op andere gebieden kunnen ze verschijnen. Men behandelt alle problemen puntsgewijs, en de eigenlijke oorzaak van het ontstaan wordt dus niet behandeld. Daarom kan het verstandig zijn om vervolgens een levensstijl aan te nemen die de kans op nieuwe beenvaatjes vermindert. Bijvoorbeeld door een stabiel gewicht te behouden en een andere tip is om niet te lang in dezelfde houding te zitten of te staan. Bijvoorbeeld, het is beter om met beide benen op de grond te zitten wanneer je op een stoel zit in plaats van met de benen gekruist.
Het komt het meest voor dat vrouwen in de hogere middenleeftijd getroffen worden, maar tegelijkertijd kan het iedereen overkomen. Zelfs jonge mensen hebben beenvaatjes op de benen.
Behandelmethoden
Er zijn verschillende soorten behandelingen om beenvaatjes te verwijderen. Welk type behandeling gekozen wordt, hangt af van waar het beenvaatje zich bevindt en in welke mate.
In grotere gebieden met beenvaatjes wordt vaak sclerotherapie gebruikt, waarbij een medicijn in de ader wordt geïnjecteerd, waarna deze sluit en de ader verdwijnt.
In kleinere gebieden met beenvaatjes, zoals in het gezicht, wordt vaak laserbehandeling, IPL-behandeling gebruikt. Bij dit type behandeling worden de aderen gesloten met laserlicht, waardoor het beenvaatje verdwijnt.
Bij de Vaatzorgkliniek wordt sclerotherapie gebruikt om beenvaatjes te behandelen.
Enkele dingen om rekening mee te houden als men beenvaatjes wil behandelen met bijvoorbeeld IPL
De huid die behandeld wordt, moet bij voorkeur zo wit mogelijk zijn. Donkere huid bevat pigment en wordt dan ook verwarmd door de behandeling, en niet alleen het probleemgebied. Daarom is het belangrijk om de zon een tijdje te vermijden voordat men de behandeling ondergaat. Om deze reden kunnen mensen met een donkere huid moeilijker te behandelen zijn, aan de andere kant zijn oppervlakkige bloedvaten minder zichtbaar op dit huidtype. Hoe lichter de huid, des te duidelijker zichtbaar is het spinnewebachtige beenvaatje.
Hoeveel behandelingen zijn nodig?
Er zijn een paar behandelingen nodig en het is belangrijk dat de huid tussentijds kan herstellen, daarom wordt aanbevolen dat er zes tot acht weken tussen de behandelingen zit.
