✓ De beste behandelmethoden
Beenvaatjes, ook wel berkentakjes genoemd, zijn kleine bloedvaten die zo oppervlakkig op de benen liggen dat ze door de huid heen zichtbaar zijn. Beenvaatjes zijn niet hetzelfde als spataderen, die gezwollen en veel zichtbaarder zijn. Behalve op de benen kunnen beenvaatjes ook in het gezicht voorkomen.
De reden voor het ontstaan van beenvaatjes is dat er afwijkingen in de aderen zijn, meestal in de knieholten of in het gezicht, op de wangen en de neus. Door deze defecten in de aderen kan het bloed niet volledig naar de oppervlakte worden gepompt, maar blijven er kleine hoeveelheden achter in de onderliggende aderen. Het zijn deze kleine bloedophopingen die er door de huid blauwachtig of paars uitzien en zogenaamde beenvaatjes vormen.
Beenvaatjes zijn, in tegenstelling tot spataderen, nooit gevaarlijk en veroorzaken geen pijn of lichamelijk ongemak voor de persoon die ze heeft. De reden waarom beenvaatjes worden onderzocht en behandeld is puur cosmetisch omdat veel mensen ze lelijk vinden. Veel mensen denken dat ze zich niet met blote benen kunnen vertonen, omdat ze zich schamen voor de beenvaatjes, die zichtbaar zijn op hun benen.
Beenvaatjes komen veel vaker voor dan de meeste mensen denken. Ongeveer 50 tot 55 procent van alle vrouwen heeft beenvaatjes, bij mannen is dat iets minder – ongeveer 40 tot 45 procent. Van de 50-plussers heeft meer dan de helft van alle mensen beenvaatjes.
De belangrijkste factor waarom iemand beenvaatjes krijgt, is erfelijkheid. Als de ouders beenvaatjes hebben, is de kans bijna 100 procent dat de kinderen ze ook krijgen. Beenvaatjes zijn niet te voorkomen maar u kunt het risico wel verkleinen. Het enige waaraan u iets kunt veranderen is het tijdstip waarop de beenvaatjes voor het eerst bij u opduiken. Bepaalde factoren in uw leefstijl kunnen er echter ook toe leiden dat u beenvaatjes ontwikkelt, zelfs als een erfelijke factor bij u ontbreekt. Deze factoren zijn overgewicht – inclusief het gewicht van een foetus tijdens een zwangerschap, langdurig staan of zitten en gebrek aan fysieke activiteit. Bepaalde hormonen in anticonceptiepillen en de hormonen die bij de menopauze horen, kunnen ook de vorming van beenvaatjes beïnvloeden.
De meeste mensen met beenvaatjes zien geen reden om ze te behandelen, omdat de beenvaatjes niet gevaarlijk zijn en geen ongemak veroorzaken voor de persoon die ze heeft. Een groot aantal mensen vindt beenvaatjes hinderlijk omdat ze als lelijk worden ervaren en veel van deze mensen kiezen er daarom voor om hun beenvaatjes te behandelen.
Wie ervoor kiest om de beenvaatjes te laten behandelen omdat ze er ontsierend uitzien, heeft de keuze uit een aantal zeer toegankelijke behandelingen. De meest gebruikelijke methoden om beenvaatjes te behandelen zijn sclerotherapie en behandeling met laser.
Sclerotherapie houdt in dat er een soort lijm wordt ingespoten in de aderen die deel uitmaken van de beenvaatjes. Deze lijm sluit de beschadigde aderen, waardoor deze aderen krimpen en verdwijnen. Als de beschadigde aderen krimpen, is ook het bloed dat erin zit weg, waardoor de aderen van buitenaf niet meer zichtbaar zijn en het typische beenvaatjespatroon verdwijnt.
Laserbehandeling wordt vaak gebruikt voor kleinere gebieden met beenvaatjes. Het licht van de laser zorgt ervoor dat de aderen krimpen, het bloed in de beschadigde aderen verdwijnt en net als bij sclerotherapie zijn de aderen niet meer zichtbaar vanaf de buitenkant van de huid. De beenvaatjes zijn weg.
Voor de behandeling van beenvaatjes met sclerotherapie kunt u bij de Vaatzorgkliniek terecht.
Er zijn een aantal dingen die u kunt doen om het ontstaan van beenvaatjes te vertragen en de omvang van de beenvaatjes die toch verschijnen te verminderen.
De maatregelen om de vorming van beenvaatjes te voorkomen zijn gericht op de risicofactoren die het ontstaan ervan beïnvloeden. Deze preventieve maatregelen zijn er dus op gericht de risicofactoren te verminderen of weg te nemen. Wat u kunt doen is:
Deze activiteiten zullen echter op de lange termijn geen invloed hebben op het al dan niet krijgen van beenvaatjes omdat het erfelijk is. De maatregelen kunnen het ontstaan echter vertragen en de omvang van de beenvaatjes verminderen.
Het belangrijkste bij het thema beenvaatjes is om beenvaatjes te onderscheiden van spataderen. Beenvaatjes zijn kleiner en veroorzaken geen problemen, maar kunnen als lelijk worden ervaren en kunnen, evenals spataderen, worden behandeld.
De behandelingen van beenvaatjes zijn niet invasief. Een eenvoudige en snelle ingreep sluit de beschadigde aderen die vervolgens krimpen en verdwijnen, waardoor de beenvaatjes niet meer te zien zijn. De patiënt kan de kliniek binnen ongeveer een uur verlaten.
Hoewel beenvaatjes grotendeels erfelijk zijn, kan het ontstaan ervan worden vertraagd en de omvang worden beperkt als u niet te lang stilzit of staat, als u voldoende beweegt, zwaarlijvigheid vermijdt en kleding draagt die niet te strak rond de benen zit.
Van Dijklaan 9
5581 WG, Waalre
Stationsstraat 9
1521 DT Wormerveer